آدم‌بودن و فرشته‌شدن

بیش از شصت سال پیش، یکی از نوزادان اقوام ما از نعمت شیر مادر محروم می‌شود. زن‎دایی خدابیامرزم که خودش هم فرزند داشته، در کمال بزرگواری هرروز برای آن نوزاد ظرفی از شیر خود کنار می گذاشته است. پدرم هم که بچه محصل بوده، در سرما و گرما حدود یکسال پیاده می‌رفته و آن شیر را تحویل می‌گرفته و به آن نوزاد می‌رسانده است.

حتی امروز که ماجرا را در ذهن خودم تصور می‌کنم، از بزرگ‌منشی زن‌دایی و پیگیری و احساس مسئولیت بابا احساس خوبی پیدا می‌کنم و دلم روشن می‌شود.

هیچ چیز به جز انسانیت محض نمی تواند توجیه‌گر چنین رفتاری باشد و اصولا انسانیت راستین، همین رفتارهایی است که فارغ از سود و زیان و حساب و کتاب برای دیگران انجام می‌دهیم.

گاهی فکر می‌کنم فرشتگان غیرممکن است انسان شوند، اما آدمیان به‌سادگی می‌توانند فرشته باشند. هرروز در معرض فرشته‌شدن هستیم.

همین پارسال بود که خودرو بابا در حاشیه‌ی جاده‌ی کویری در شن فرو رفت و چند دقیقه بیشتر نگذشت که در آن جاده‌ی خلوت یک راننده‌ی تریلی از راه رسید، ماشین بابا را به تریلی خود بست و از دل خاک بیرون کشید. شاید خود آن راننده نداند ولی اوهمان فرشته‌ی نجاتی بود که در دل هر انسانی حضور دارد و آماده است که پر بگشاید و کمک برساند. کسی چه می‌داند، شاید این پاسخ آن زحمات بابا بوده باشد.

همه‌ی این قصه‌ها را گفتم که یادآوری کنم در جهان هستی هیچ کار خوبی گم نمی‌شود. اگر نیکی کردی و هیچکس ندید، اصلا نگران نباش. آن کسی که باید ببیند می‌بیند و خوب هم می‌بیند. ذره‌ای فراموشی و سستی در کار او و جهانش نیست. روش تشکرکردن را بهتر از هرکسی می‌داند. کریم و دست و دلباز است. در جایی که فکرش را نمی‌کنی چنان جایزه‌ات می‌دهد که باورت نمی‌شود.

اگر لازم باشد داستان کار خوب تو بعد از هزار سال در خواب انسانی دیگر به او الهام خواهد شد و او را سرشار از شوق خواهد کرد. کار نیک خود را انجام بده و فراموش کن که اصلا کاری کرده‌ای. او فراموش نخواهد کرد و همین کافی است.

6 دیدگاه دربارهٔ «آدم‌بودن و فرشته‌شدن;

  1. سلام و ارادت گاهی با حرف های شما موافقم گاهی نه گاهی فکر میکنم نباید خوبی کرد و خوبی گم میشود اما آخرش به حرف های شما میرسم اینکه یه جا جواب میده ان شاءالله

    پاسخ
  2. سلام آقای کاویانی بزرگوار
    چه زیبا نوشتین و به تفسیر کشیدن اعمال انسانی اطرافیانتون را ، واقعا همینه ما بعنوان انسان با ایمان باید بدون هیچ چشمداشت از هیچ کسی سعی کنیم که کار خوب و خیر را انجام دهیم چون این رسالت انسانی ماست و کسی که این رسالت را برایمان گواشته به بهترین نحو و بالاترین بها آنرا از ما میخرد پس نگران چی هستیم ؟ انسان باشیم و اعمال انسانی انجام دهیم چون خلیفه خدا هستیم . تشکر از شما برادر خوب و بزرگوار

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید