ما مردم خوب

آن قدر در معرض خبرهای منفی و اتفاقات بد هستیم که گاهی لازم می‌شود به یاد خودمان بیاورم که چقدر خوبیم. پنج شش سال است با جمعی از دوستان هر ماه کمک‌هایی را جمع‌آوری می‌کنیم و به دست نیازمندانی می‌رسانیم. این کاری است که هزاران هزار ایرانی، علیرغم شرایط سخت اقتصادی که گریبانگیر ما شده، بدون هیچگونه هیاهو و ادعایی دارند انجام می‌دهند. قصدم تعریف از خودم یا دوستان نیست، یادآوری این مساله است که هزاران ایرانی دارند به یکدیگر یاری‌رسانی می‌کنند.

یکبار نشستم سرانگشتی حساب کردم دیدم در این شش سال شاید با همین کمک‌های ریز و درشت، دست کم پانصد ششصد میلیون تومان کمک جمع شده است. از کمک ماهی ده هزار تومن تا چندین میلیون تومان.

آخرین مورد همین دیشب بود که برای این که یک خانواده کارگر بتواند سرپناهش را حفظ کند، ظرف فقط چند ساعت ۳۵ میلیون تومان پول پیش خانه جمع شد که حتی بخشی از آن را دوستان بسیار خوب من در خارج از کشور که دلشان برای ایران می‌تپد تقبل کردند.

در میان ما آدم ناخوب کم نیست، اما واقعیت آن است که ما مردمان خوب بسیاری هم داریم. بسیاری از مردم ما اگر شرایط بگذارد، هیچ ابایی از کمک به همنوع ندارند. این روزها حس می‌کنم ناامیدی مردم از سال‌ها ناکارآمدی مدیران کشور، نوعی احساس همدلی و شفقت جمعی در ما برانگیخته که فارغ از زبان، قومیت، مذهب … آن چه که می‌توانیم برای یکدیگر انجام می‌دهیم و منتظر نمی‌شویم که فلان مسئول آیا تصمیمی برای کمک بگیرد یا نگیرد. این همان گوهر انسانی شریف است که در ما شکفته است.

گمان می‌کنم این که افرادی فارغ از نوع باور مذهبی، فارغ از مساله بهشت و جهنم و ثواب و عقاب، به یکدیگر کمک می‌کنند بسیار باارزش است. یعنی سطح آگاهی ما از نیکوکاری، به سطحی ورای محاسبه و بندگی تاجرانه رسیده است. این دستاورد بزرگی برای ماست.

شاید زمانی نیت کمک خیرین، تاجرانه* بود که فلان کار را بکنم یک منزلی در بهشت نصیبم شود یا هزاران فرشته ثوابی به حسابم بنویسند یا شری از من دفع شود، اما این دوستانی که سال‌هاست می‌بینم چطور دارند به هموطنان خود کمک می‌کنند، آخرین چیزی که برایشان مهم است مساله‌ی ثواب و عقاب است. اتفاقا این همان چیزی است که باید در وجود آدمی بیدار شود. این همان چیزی است که باید باشد. این خود بهشت است که در وجود انسان تجلی می‌کند.

اگر افراد بی‌تدبیر دنیای آدمیان را جهنم نکنند، ما مردم خوب، خودمان راه بهشت را خواهیم یافت. ما مردم خوب، از جنس بهشتیم. ما مردم خوب، تجلی بهشتیم.

* برگرفته از دیدگاه امام علی درباره نگاه تاجرانه، از سر بندگی یا آزادوار به پرستش خداوند