پدرم، مادرم و مادر همسرم، افرادی هستند که یک عمر با تلاش و سربلندی و سلامت اخلاقی زیستهاند و دشواریهایی در زندگی داشتهاند که من و همسرم هرگز قادر به تحمل آنها نیستیم.
شاید برای بعضی، امضاگرفتن از فلان فوتبالیست یا بازیگر افتخار باشد، ولی ستارگان زندگی من، همین افراد و نظایر آنها هستند. افرادی که هرچند وزیر و وکیل و مدیر کل و عالیجناب و بازیگر و خواننده و فوتبالیست و مجری رسانه و … نیستند، اما بیشتر از بسیاری از افراد نام و نشاندار، به من راه و رسم زندگی آموختهاند و میآموزند.
*
درست است که به دلیل سالها کار و تلاش بیوقفه، وقت نداشتهاند دهها کتاب بخوانند، با افکار فلان فیلسوف آشنا شوند، فلان فیلم را ندیدهاند، زبان خارجی نمیدانند، برایشان android و iOS تفاوتی نمیکند … اما چه باک و اصلا مگر مهم است؟ هرگز نیاید روزی که ناشکر داشتن چنین پدران و مادرانی باشیم. هرگز!
*
اگر من و همسرم امروز دست در جیب کسی نمیکنیم، شکمباره و دغل نشدهایم، احترام به مردم و مال مردم برایمان اهمیت دارد، در دوران کودکی و نوجوانی محیطی امن و آرام داشتهایم، مواد مخدر یا دهها درد بیدرمان دیگر وارد زندگیمان نشده است … آن را بیش از هر چیزی مدیون دامان چنین افرادی هستیم.
*
امیدوارم که خداوند این آموزگاران گمنام را –که حتما در اطرافیان شما هم هستند- تندرستی و برکت دهد و ما را بیشتر قدرشناس آنان نماید.
*
هر روز، روز زندگی است.
هر روز، روز مادر است.
هر روز، روز پدر است.