به عنوان یک مدرس کامپیوتر، همواره با والدینی روبهرو شدهام که با افتخار میگویند از کامپیوتر چیزی نمیدانند و کودک ۱۰-۱۲سالهی آنها تمام کارهای کامپیوتری و اینترنتی خانه را بر عهده دارد. واقعاً تعجب میکنم که چه افتخاری در رهاکردن کودکان با اینترنت وجود دارد؟
شما در یک مسیر پرخطر، فرمان خودرو را به دست فرزند کم سن و سال خود نمیدهید!
به هنگام ورود به یک شهر غریب هم بعید میدانم او را بهتنهایی روانهی یافتن رستوران و هتل و … بکنید.
در شهربازی هم که بهشدت مراقب هستید که فرزند شما با غریبهها معاشرت نکند.
بنابراین چرا اختیار تمام امور اینترنتی و کامپیوتری خانه را به او میسپارید؟
اینترنت در کنار مزایای بسیارش، خطرات زیادی هم دارد. فرزند شما ظرف کمتر از یک دقیقه ممکن است در اینترنت در دام یک غریبه بیفتد، مطالبی بخواند و ببیند که متناسب با سن او نباشد. ممکن است تصاویر یا فیلمهای بسیار خشن یا غیراخلاقی ببیند. بازیهای کامپیوتری یا برنامههایی نصب کند که متناسب با سن او نباشد.
اینکه یک گوشی، تبلت یا کامپیوتر دست کودک بدهیم و به دنبال مشغولیتها و گرفتاریهای خودمان برویم، دستکمی از رهاکردن کودک در یک خیابان خطرناک یا یک شهر غریب ندارد.
کماطلاعی والدین از مهارتهای پایهی اینترنتی و سپردن تمام کارها به کودکان، نهتنها هیچ افتخاری ندارد که نشاندهندهی عدم مسئولیت یا دستکم ناآگاهی آنها در قبال فرزندان و دنیای اینترنت و رسانه است.
توصیه میکنم در راستای هشدار بالا، این کانال را که توسط یکی از دوستان من مدیریت میشود، پیگیری و مقالات مفیدی دربارهی «کودک و رسانه» مطالعه کنید.
کانال فرزندپروری در عصر رسانه:
https://t.me/childmedia